Lampa aerostatyczna
Bardzo ciekawa i rzadko obecnie spotykana lampa aerostatyczna aerostatyczna. Pochodzenie Francja ok. 1820 – 1830. Lampa była w bardzo dobrym stanie zewnętrznym za wyjątkiem palnika, który został znacznie uszkodzony prawdopodobnie wskutek próby wciśnięcia oprawki żarówki (Rys. 1 i 2). Lampa posiada oryginalne malowanie.
Dokładny opis zasady działania lampy oraz jej budowy możecie znaleźć tutaj. Zakres przeprowadzonych prac:
● demontaż lampy od strony podstawy tak aby był możliwy dostęp do 2 dolnych zbiorników (Rys. 3)
● demontaż lampy od strony palnika, który umożliwił dostęp do górnego i środkowego zbiornika (Rys. 4)
● demontaż oraz naprawa palnika (Rys. 5 i 6).
Ze względu na skomplikowana budowę lampy, która składa się z 4 zbiorników połączonych ze sobą rurkami oraz chęcią zachowania oryginalnego malowania, prace naprawcze były trudne i pracochłonne. Ponieważ lampa działa na zasadzie różnicy ciśnienia atmosferycznego i oleju w zbiornikach, niezmiernie istotna podczas montażu była dokładność złożenia poszczególnych elementów oraz ich lutowania tak aby zachować szczelność wszystkich połączeń (zbiorników i przechodzących przez nie rurek oraz palnika). Brak szczelności uniemożliwił by uruchomienie lampy.
Rys. 7-9 przedstawia sposób napełniania lampy i jej uruchomienia. Na Rys. 10 widać podnoszący się w palniku poziom oleju, który umożliwił uruchomienie lampy (Rys. 11-14).
-------------------
Poniższy opis pochodzi z publikacji: „Chemical Technology” autor dr. Edmund Ronalds, dr. Thomas Richardson; London 1855”
Lampa Girarda (fontanna) - przypomina fontannę Herona, rys. 275. Zasada działania polega na oddziaływaniu ciśnienia wywieranego w jednym zbiorniku na dowolnie inny oddalony zbiornik za pomocą sprężonego powietrza, zmuszając w ten sposób ciecz ze stanu równowagi do wzniesienia się wbrew sile grawitacji. W fontannie Herona ciśnienie pierwotne jest wytwarzane przez kolumnę wody a dostarczaną z naczynia znajdującego się nad nią; powietrze zamknięte między c a dolnym zbiornikiem jest w ten sposób sprężane, a przekazywanie ciśnienia na powierzchnię cieczy w c zmusza ją do ruchu ku gurze w d.
W lampie Girarda zastosowano tę samą zasadę działania tylko konstrukcja jest zwarta (jak widać na rys. 276) - pominięto nieistotne części.
A jest zbiornikiem oleju do zasilania kolumny w rurze a b, przez który wywierane jest ciśnienie; B naczynie dolne z zamkniętym powietrzem (B’), które przekazuje ciśnienie z a b przez otwartą rurkę cd‘d do naczynia C, a w pierwszej kolejności do zawartego w nim powietrza C’.
Dopóki ciśnienie jest wywierane przez ab, powietrze w C’ będzie przekazywać je olejowi w C, który w rurze gh będzie się podnosił na odpowiednią wysokość w palniku. Wysokość ta będzie określona przez wysokość słupa oleju a b, która może się zmieniać w zależności od spadku poziomu oleju w A i jej wzrostu w B’.
Aby uniknąć nieregularności płomienia, przynajmniej na czas wieczornej konsumpcji, zbiornik A jest wyposażony w rurkę ef, działającą na tej samej zasadzie, jak ta opisana w fontannie olejowej na rys. 273, dzięki której kolumna oleju faktycznie wywierająca ciśnienie zaczyna się na poziomie otworu e, a cały olej powyżej tego poziomu należy uznać za zapas do zasilania lampy.
Ta ostatnia przyczyna wahań jest eliminowana przez miskę u, w której zanurzony jest dolny koniec rurki b i która jest napełniana do ss w ciągu kilku chwil olejem wypływającym z A. Oba urządzenia są opcjonalne, a stała ciśnienie odpowiadające kolumnie es jest ustalone, aż olej w A spadnie poniżej e, a na zewnątrz v wzrośnie powyżej poziomu ss w B. Ciśnienie w kolumnie es podniesie jednak olej na większą wysokość niż pożądana; i aby uniknąć nadmiernej długości palnika, rura cd'd jest zgięta jak syfon, dzięki czemu olej w gh podnosi się o tyle mniej, o ile d jest poniżej poziomu płynu w C. Ciśnienie jest wywierane najpierw na pokonać kolumnę ropy x i dopiero jej nadmiar wywiera wpływ w górę na gh; wynik jest zatem taki sam, jak gdyby podniesienie gh nastąpiło nie z poziomu oleju w C, ale wg, dla gh = es.
>
> 